panie Delacroix przed jego wzrokiem.

- Jeśli mnie kochasz, podaj mi dłoń - mówił Santos. - Zaufaj mi, Glorio. Pokaż, że jestem twój. Wystarczy, żebyś podała dłoń.
— Co się właściwie stało?
- Szesnaście lat?
- To powód do wstydu?
- To uwierz. Zresztą, nie ma się czym przejmować.
- Kłamca!
zaniepokojona.
Matka wstała, podeszła do okna, przez długą chwilę spoglądała na zalany słońcem ogród, po czym odwróciła się do córki. Na jej ustach igrał ledwie zauważalny uśmiech.
Gloria objęła Santosa wpół.
Przycisnął powieki palcami, po czym opuścił dłonie na kolana i oparł głowę o zagłówek fotela. W miejsce rozgoryczenia pojawiło się uczucie niesmaku do samego siebie. Jego uzależnienie od Hope nie miało nic wspólnego z zaufaniem, poczuciem więzi rodzinnej czy szacunkiem. Nie, chodziło o coś zupełnie innego: o seks, prymitywne pożądanie, z którego nie potrafił się otrząsnąć.
- Przecież bym nie pytał, gdybym wiedział. - Czekał, obserwując twarz przyjaciela.
Gdyby tylko mogła przestać tęsknić za jego pocałunkami, dotykiem, ciętymi
- Cóż, więc przystąpmy do dzieła. Nie chciałabym zajmować pani więcej czasu, niż to
Liz była najstarsza z siedmiorga rodzeństwa i to na nią spadał obowiązek zajmowania się siostrami i braćmi. Z chwilą kiedy po raz pierwszy zetknęła się z innym, lepszym światem, poprzysięgła sobie, że uczyni wszystko, by wyrwać się z ciasnego mieszkania w nędznej dzielnicy. Jedynym atutem, jaki mógł jej w tym pomóc, była własna inteligencja i wiedza, kiedy więc zaproponowano jej stypendium u niepokalanek, nie wahała się ani chwili.

- Nie najgorzej.
- Nie!
Bała się posłuchać własnego serca, które próbowało
aczkolwiek Matthew przyszło ostatnio do głowy, że gdyby nie wyjechał
- No tak. Wezwiesz lekarza?
Tempera została sama. Nie mogła myśleć o niczym
— Jest jeszcze tylko jeden rysunek, który trzymałyśmy
że niczego nie owijała w bawełnę.
- Więc co tu robisz?
- Chyba tak. - Czuł coraz większy niepokój.
— Masz rację, belle-mère, robię z igły widły. Cokolwiek
Sylwia i oczywiście Izabela, która załatwiała większość zakupów i
jakąś pociechę.
- Nie przejmuj się. - Izabela parzyła kawę. - Jeśli Sylwia nie będzie
- On uważa, że lepszy będzie ktoś neutralny.